آیا تاکنون از خود پرسیده‌اید که پیشینه این هنر به چه زمانی باز می‌گردد؟ مطمئناً علاقه انسان به تزئین و آرایش محل زندگی‌اش امری تازه نیست حتی این احتمال وجود دارد که نقاشی‌های دوران غارنشینی، سوای مسئله اطلاع‌رسانی، نقش تزئینی نیز داشته‌اند.
به هر روی، هنگامی که در سال 1922، هاوارد کارتر (Howard Carter)، باستان شناس بریتانیایی، مقبره توتنخامون (Tutankhamen) را گشود؛ نقاب طلای خالص، جواهرات ظریف و اشیاء تزئینی که در کنار جسد و در داخل مقبره قرار داده شده بود، بینشی وسیع درباره چگونگی زندگی مصریان و علاقه آنان به تزئینات و طراحی را در اختیار محققان گذاشت که به نوبه خود آغازگر جستجویی دنباله‌دار و منجر به تجلی یافتن شکوه سبک اولیه مصری شد. حفاری‌های اولیه نشان داد که حتی بی‌نواترین خدمتکاران مصری هم، لوازم روزمره خانه‌شان را تزئین می‌کرده‌اند، امری که براساس استاندارهای فعلی در خور توجه است اینکه مصریان هرگز به راحتی رازهای خود را برملا نمی‌کردند، به همین روی مشخص نیست که دقیقاً علاقه و انگیزه آنان برای طراحی از کجا سرچشمه گرفته است. فرضیه‌ها و استدلال‌های مستمری در این زمینه مطرح شده است. آنچه می‌دانیم این است که سبک‌های آغازین طراحی از مصر نشأت گرفته‌اند.
رومی‌ها اساتید مسلم طراحی بوده‌اند و هنوز هم از بسیاری جهات، خصوصاً در زمینه طراحی کلاسیک، سرآمد طراحان جهانند. علاقه وافرشان به اشیاء زیبا و سبک آسایش طلبانه‌شان در آثار به جامانده کاملاً قابل ملاحظه است. آنها علاقه‌مند بودند تا ثروت و موقعیت اجتماعی‌شان را به نمایش بگذارند و به زندگی مجلل و سبک پر زرق و برق تمایل داشتند. به دلیل موفقیت آنان در زمینه طراحی داخلی، حتی با معیارهای نوین هم هنوز در زمره بهترین‌های این هنر محسوب می‌شوند. میزان آسایش و نقاشی‌های زیبای فضای داخلی خانه‌هایشان که به صورت نقاشی دیواری و موزائیک‌کاری کف جلوه‌نمایی می‌کرد، از شگفت‌آورترین موفقیت‌های طراحی داخلی آن زمان بوده است. آنها با تمامی آراستگی و آذینی که می‌توانستند متصور شوند مبلمان، میزهایی با پایه‌های پنجه مانند، صندلی، اثاثیه خاص و مبلمان راحتی را طراحی می‌کردند و می‌ساختند. ضیافت‌ها و شیوه زندگی مجلل مهمترین بخش هستی‌شان بود و از این‌رو این امر را در آرایش خانه‌هایشان متجلی می‌ساختند.
برخلاف رومیان، یونانی‌ها در زمینه دکوراسیون داخلی چندان شهره نبودند و شهرت اصلی‌شان به خاطر سبک معماری فوق‌العاده‌شان است که هنوز هم در شهر آتن قابل ملاحظه است. پس از سقوط امپراطوری روم و اشاعه مسیحیت، سبک سرد و صومعه مانندی بر دکوراسیون داخلی خانه‌ها حکمفرما شد. شیوه‌های کلاسیک، آزادی طراحی، زیبایی‌دوستی و تجمل‌پرستی رومی جای خود را به تخته‌های تیره و خانه‌های بی‌تزئین دادند.
گرچه هنرمندان دوران گوتیک، سعر کردند تا حدی از این بی‌پیرایگی بکاهند، اما عملاً این سبک تا زمان ظهور رنسانس حکمفرما بود. با تولد دوباره آزادی‌های هنری؛ زیبایی و تزئین، مجدداً به خانه‌ها بازگشت. تعدد هنرمندان به نامی که پس از رنسانس با آنها روبرو می‌شویم، خود گواهی بر این امر است.
در ملل شرقی نیز علاقه به دکوراسیون داخلی زیبا کاملاً آشکار است. مبلمان و تزئینات چینی، فرش‌های ایرانی، صدف‌کاری‌های ژاپنی و مجسمه‌ها و نقاش‌های پر رنگ و لعاب هندی، همه نشان دهنده علاقه این ملل به زیباسازی فضای زندگی‌شان است. گرچه سبک دکوراسیون داخلی شرقی با شیوه غربی آن تفاوت‌های بسیاری دارد.
با این همه اگر علاقه‌مندید تا به عنوان یک دکوراتور داخلی حرفه‌ای به کار مشغول شوید، بهتر است پیش از هر کاری به مطالعه دقیق و کامل تاریخ هنر و معماری بپردازید تا کاملاً با انواع سبک‌ها و شیوه‌های مرتبط با این حرفه آشنا شوید. بسیاری از طراحان داخلی سرشناس، سبک‌ها و مبلمان‌هایی را به نام خود به جا گذاشته‌اند. گرچه ساختمان‌ها و فضای داخلی آنها باید سبک و شیوه زندگی زمان خود را منعکس کنند، اما این عمل بدون آگاهی از پیشینه آنها میسر نمی‌شود. بسیاری از طراحان داخلی با آمیختن چند سبک و حتی به کار بردن المان‌های شرقی و غربی در مکانی واحد، فضایی را خلق میکنند که علاوه بر تنوع و زیبایی، آرامشی خاص را برای ساکنینش به ارمغان می‌آورد.
:: بازدید از این مطلب : 339
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
● شرایط کلی اتاق مناسب برای استراحت نوزادان و کودکان را بیان کنید؟
